گمنام

النبإ ٣٦: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
۴۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴
افزودن سال نزول
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پاداشی از پروردگارت بخششی به شمار
|-|معزی=پاداشی از پروردگارت بخششی به شمار
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره النبإ | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::36|٣٦]] | قبلی = النبإ ٣٥ | بعدی = النبإ ٣٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره النبإ | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::36|٣٦]] | قبلی = النبإ ٣٥ | بعدی = النبإ ٣٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«جَزَآءً»: مفعول مطلق است. «عَطَآءً»: عطیّه و تفضّل الهی. بدل از (جَزَآءً) است. «حِسَاباً»: کافی و وافی. بسنده. یعنی نعمتها و عطیّه‌های خداوندی آن اندازه به بهشتیان می‌رسد که خواهند گفت: ما را بس! مصدر است و در معنی اسم فاعل، یعنی مُحاسِب. بدین معنی که بهشتیان را به گفتن: (حَسْبُنَا) می‌کشاند. صفت (عَطَآءً) است.
«جَزَآءً»: مفعول مطلق است. «عَطَآءً»: عطیّه و تفضّل الهی. بدل از (جَزَآءً) است. «حِسَاباً»: کافی و وافی. بسنده. یعنی نعمتها و عطیّه‌های خداوندی آن اندازه به بهشتیان می‌رسد که خواهند گفت: ما را بس! مصدر است و در معنی اسم فاعل، یعنی مُحاسِب. بدین معنی که بهشتیان را به گفتن: (حَسْبُنَا) می‌کشاند. صفت (عَطَآءً) است.
کاربر ناشناس