غُلاَم: تفاوت میان نسخه‌ها

جوانى كه تازه سبيلش روئيده. در مفردات و قاموس و اقرب گفته: «الغلام:الطّار الشارب» يعنى موى پشت لب بالايش روئيده در مجمع آن را جوان فرموده است در قاموس و اقرب معنى آن را پير نيز گفته‏اند كه در اين صورت از اضداد است و نيز با «او» ترديد گفته‏اند: غلام از حين ولادت است تا جوانى. ناگفته نماند: نگارنده معنى اول را كه «جوان» باشد بهتر مى‏دانم به قرينه اينكه غلم و اغتلام چنانكه اهل لغت گفته‏اند به معنى هيجان شهوت نكاح است و جوان را از آن غلام گفته‏اند كه او در حال طلب نكاح است. در اين صورت در آياتى كه «غلام» بر بچه اطلاق شده به اعتبار مايؤل اليه است مثل [آل عمران: 40]. گفت پروردگارا از كجا مرا پسرى خواهد بود حال آنكه پير شده‏ام. آيه درباره حضرت زكريا است كه از خدا فرزندى خواست و ملائكه به او بشارت يحيى را دادند و چون يحيى بنا بود بزرگ و جوان بشود لذا به لفظ «غلام» تعبير آورده شده وگرنه لازم بود «ولد» گفته شود ايضاً درباره مريم آمده است كه گفت: [مريم:20]. از كجا مرا پسرى خواهد بود با آنكه بشرى به من دست نزده است. در آيه ديگر لفظ «ولد» آمده [آل عمران:47]. ولى در آيه [يوسف:19]. مراد جوان است هكذا در آيه [كهف:74]. (على الظاهر). غلمان: جمع غلام است [طور:24]. و جوانانى كه چون مرواريد نهفته‏اند پيرامونشان بگردند. مراد از غلمان خدمتكاران بهشتى است چنانكه در آيه ديگر فرموده [انسان:19]. پسران (خادمان) مخلد پيرامونشان بگردند چون آنها را ببينى گمان كنى از كثرت زيبايى و صفائشان مرواريد پراكنده‏اند.

[[رده:كلمات قرآن]]