ریشه علم

تکرار در قرآن: ۸۵۴(بار)

لیست کلمات مشتق شده

قاموس قرآن

دانستن. دانش. [بقره:60]. هر گروه محل آب خوردن خود را دانستند [بقره:32]. علم گاهى به معنى اظهار و روشن كردن آيد مثل [كهف:12]. پيداست كه خدا پيش از برانگيختن اصحاب كهف مى‏دانست كدام گروه از آنها مدّت توقّف خود را بهتر مى‏دانند و بعثت آنها براى اظهار و روشن كردن آن بود. طبرسى ذيل آيه 140 از آل‏عمران «وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا...» فرموده خدا قبل از اظهار مى‏داند كه آنها از حيث ايمان متمايز مى‏شوند و پس از اظهار مى‏داند ك متمايزاند پس تغيير در معلوم است نه در علم. و به قولى معنى آن است: تا خدا معلوم را ظاهر سازد. در الميزان ذيل «لِنَعْلَمَ اَىُّ الْحِزْبَيْنِ» فرموده: مراد علم فعلى است و آن ظهور شى‏ء و حضورش به وجود خاصّ نزد خداست، علم به اين معنى در قرآن زياد است مثل [حديد:25]. [جن:28]. على هذا همه آيات كه در اين سياق‏اند مراد از علم در آنها اظهار است. *** علم گاهى به معنى دليل و حجّت آيد مثل [كهف:4و5]. يعنى دليلى به اين گفته ندارند [حج:3]. يعنى به غير دليل مجادله مى‏كند [لقمان :15]. [انعام:100]. دليل اينكه علم در اين آيات به معنى دليل و برهان است اولا لسان خود آيات است كه علم به معنى دانستن جور درنمى آيد. ثانياً لفظ سلطان است كه در نظير اين آيات آمده است مثل [يونس:68]. يعنى دليلى بر اين گفته نداريد. [زخرف:61]. ضمير «اِنَّهُ» راجع به عيسى «عليه‏السلام» است در معنى آيه گفته‏اند: چون آن حضرت بدون پدر به دنيا آمده اين نشانه آن است كه در آفريده شدن روز قيامت احتياجى به پدر نيست و انسان از زمين كه به حكم مادر است مى‏رويد على هذا وجود عيسى يكى از نشانه‏هاو شواهد قيامت است. «عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ» از اسماء حسنى است و آن يازده مرتبه به لفظ فوق و دو دفعه به لفظ «عالِمُ الْغَيْبِ» در قرآن مجيد آمده است [رعد:9]. جّن:26]. عَليم: بسيار دانا. صيغه مبالغه است در مجمع از سيبويه نقل كرده: چون اراده مبالغه كنند به جاى فاعل فعيل گويند مثل عليم و رحيم. [بقره:32]. اين كلمه صد و شصت و دو بار در كلام‏اللَّه آمده است صد و پنجاه و شش بار درباره خدا و هشت بار درباره ديگران مثل [اعراف:112]. [يوسف:55]. [يونس:79]. [يوسف:76]. [حجر:53].[شعراء:34-37]. [ذاريات:28]. عّلام: بسيار دانا. صيغه مبالغه است [مائده:109]. و آن چهار بار و همه به صورت «عَلَّامُ الْغُيُوب» در قرآن آمده است [مائده:109-116]. [توبه:78]. [سباء:48].

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
الْعَالَمِينَ‌	۶۱
يَعْلَمُونَ‌	۸۳
تَعْلَمُونَ‌	۵۶
فَيَعْلَمُونَ‌	۱
عَلِيمٌ‌	۱۰۰
أَعْلَمُ‌	۵۸
عَلَّمَ‌	۴
عِلْمَ‌	۳
عَلَّمْتَنَا	۱
الْعَلِيمُ‌	۲۸
عَلِمَ‌	۱۰
عَلِمْتُمُ‌	۲
يَعْلَمُ‌	۷۲
يُعَلِّمُونَ‌	۱
يُعَلِّمَانِ‌	۱
فَيَتَعَلَّمُونَ‌	۱
يَتَعَلَّمُونَ‌	۱
عَلِمُوا	۱
تَعْلَمْ‌	۴
الْعِلْمِ‌	۱۲
يُعَلِّمُهُمُ‌	۳
لِنَعْلَمَ‌	۳
لَيَعْلَمُونَ‌	۱
يُعَلِّمُکُمُ‌	۲
يُعَلِّمُکُمْ‌	۱
اعْلَمُوا	۲۱
مَعْلُومَاتٌ‌	۱
يَعْلَمْهُ‌	۲
فَاعْلَمُوا	۶
عَلَّمَکُمْ‌	۱
عَلَّمَهُ‌	۴
عِلْمِهِ‌	۱
اعْلَمْ‌	۱
يَعْلَمُهُ‌	۱
الْعِلْمُ‌	۶
يُعَلِّمُهُ‌	۲
عِلْمٌ‌	۱۱
تُعَلِّمُونَ‌	۲
لِلْعَالَمِينَ‌	۱۲
لِيَعْلَمَ‌	۹
يَعْلَمِ‌	۳
يَعْلَمَ‌	۵
نَعْلَمُ‌	۶
عَلِيماً	۲۲
تَعْلَمُوا	۵
لَعَلِمَهُ‌	۱
عَلَّمَکَ‌	۱
تَعْلَمُ‌	۵
عِلْمٍ‌	۲۹
بِعِلْمِهِ‌	۴
عَلَّمْتُمْ‌	۱
تُعَلِّمُونَهُنَ‌	۱
عَلَّمَکُمُ‌	۳
فَاعْلَمْ‌	۳
لِتَعْلَمُوا	۴
عَلاَّمُ‌	۴
عَلَّمْتُکَ‌	۱
نَعْلَمَ‌	۲
عَلِمْتَهُ‌	۱
بِأَعْلَمَ‌	۲
يَعْلَمُهَا	۲
عَالِمُ‌	۷
عِلْماً	۱۴
عُلِّمْتُمْ‌	۱
الْعَلِيمِ‌	۴
بِعِلْمٍ‌	۲
عَلِيمٍ‌	۶
عِلْمُهَا	۴
تَعْلَمُونَهُمُ‌	۱
يَعْلَمُهُمْ‌	۳
تَعْلَمَ‌	۱
يَعْلَمُوا	۵
عَالِمِ‌	۵
تَعْلَمُهُمْ‌	۱
نَعْلَمُهُمْ‌	۱
بِعِلْمِ‌	۱
تَعْلَمُهَا	۱
عَلِمْتَ‌	۳
لَتَعْلَمُ‌	۱
يُعَلِّمُکَ‌	۱
لِنُعَلِّمَهُ‌	۱
عَلَّمَنِي‌	۱
بِعَالِمِينَ‌	۱
عَلِمْنَا	۶
عَلَّمْنَاهُ‌	۴
عَلِمْتُمْ‌	۳
عَلَّمْتَنِي‌	۱
سَيَعْلَمُ‌	۲
عِلْمُ‌	۵
لِيَعْلَمُوا	۲
مَعْلُومٌ‌	۴
مَعْلُومٍ‌	۵
الْمَعْلُومِ‌	۲
عَلاَمَاتٍ‌	۱
الْعِلْمَ‌	۱۰
تُعَلِّمَنِ‌	۱
عُلِّمْتَ‌	۱
فَسَيَعْلَمُونَ‌	۲
لَتَعْلَمُنَ‌	۲
فَسَتَعْلَمُونَ‌	۳
عَالِمِينَ‌	۲
مَعْلُومَاتٍ‌	۱
لَعَلِيمٌ‌	۱
لِيُعْلَمَ‌	۱
عِلْمِي‌	۱
يَعْلَمَهُ‌	۱
عُلَمَاءُ	۱
عُلِّمْنَا	۱
عِلْمُهُمْ‌	۱
لَيَعْلَمُ‌	۱
لِتَعْلَمَ‌	۱
عَلِمْتُ‌	۱
فَعَلِمُوا	۱
يَعْلَمْ‌	۳
فَلَيَعْلَمَنَ‌	۱
لَيَعْلَمَنَ‌	۳
الْعَالِمُونَ‌	۱
لِلْعَالِمِينَ‌	۱
الْعُلَمَاءُ	۱
عَلِمَتِ‌	۱
عَالِمَ‌	۱
کَالْأَعْلاَمِ‌	۲
لَعِلْمٌ‌	۱
مُعَلَّمٌ‌	۱
فَعَلِمَ‌	۲
تَعْلَمُوهُمْ‌	۱
سَيَعْلَمُونَ‌	۳
عَلِمْتُمُوهُنَ‌	۱
لَنَعْلَمُ‌	۱
عَلِمَتْ‌	۲