ریشه رحل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::رحل]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
ظرف (مثل خورجين و انبان) و بار سفر و كوچ. معانى ديگر هم دارد كه در قرآن مجيد يافته نيست [يوسف:62]. طبرسى در ذيل آيه گويد از رحال ظرفها قصد شده و مفرد آن رحل گويند و اصل آن چيزى است كه براى كوچ آماده شود از ظرف متاع و پالان شتر و... كلمه رحل و رحال در آيات 62،70،75 سوره يوسف آمده و مراد از آنها ظرفهائى است مثل خورجين و انبان كه بر شتران بسته بودند و در آيه [يوسف:76]. به جاى رحال اوعيه آمده كه همان ظرفها است معنى آيه اوّل اين است: يوسف به غلامان خود گفت سرمايه اينها را در خورجين هايشان بگذاريد. * [قريش:2]. رحاة به معنى كوچ و مسافرت است. بايد دانست يمن در جنوب مكّه و شام در شمال آن واقع است (به طور تقريب). اهل مكّه سالى دو مسافرت داشتند وقت زمستان به يمن و وقت تابستان به شام و اين دو مسافرت نوعاً براى خريد و فروش و نقل و انتقال مال التجاره بود. در آيه گذشته مراد از رحلة الشتاء و الصيف همان دو مسافرت به عنوان اين كه اهل مكّه ساكنان حرام اند از شرّ راهزنان و دزدان در امان بودند و كسى به آنها آزار نمىرساند و با ايمنى تمام رفت و آمد مىكردند لذا خدا در مقام امتنان به آنها فرمود [قريش:2-4]. | ظرف (مثل خورجين و انبان) و بار سفر و كوچ. معانى ديگر هم دارد كه در قرآن مجيد يافته نيست [يوسف:62]. طبرسى در ذيل آيه گويد از رحال ظرفها قصد شده و مفرد آن رحل گويند و اصل آن چيزى است كه براى كوچ آماده شود از ظرف متاع و پالان شتر و... كلمه رحل و رحال در آيات 62،70،75 سوره يوسف آمده و مراد از آنها ظرفهائى است مثل خورجين و انبان كه بر شتران بسته بودند و در آيه [يوسف:76]. به جاى رحال اوعيه آمده كه همان ظرفها است معنى آيه اوّل اين است: يوسف به غلامان خود گفت سرمايه اينها را در خورجين هايشان بگذاريد. * [قريش:2]. رحاة به معنى كوچ و مسافرت است. بايد دانست يمن در جنوب مكّه و شام در شمال آن واقع است (به طور تقريب). اهل مكّه سالى دو مسافرت داشتند وقت زمستان به يمن و وقت تابستان به شام و اين دو مسافرت نوعاً براى خريد و فروش و نقل و انتقال مال التجاره بود. در آيه گذشته مراد از رحلة الشتاء و الصيف همان دو مسافرت به عنوان اين كه اهل مكّه ساكنان حرام اند از شرّ راهزنان و دزدان در امان بودند و كسى به آنها آزار نمىرساند و با ايمنى تمام رفت و آمد مىكردند لذا خدا در مقام امتنان به آنها فرمود [قريش:2-4]. | ||
===ریشههای [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هم:100, ه:87, فى:67, ل:45, ف:41, الف:39, جزى:36, جعل:36, اذن:32, اخو:28, شتو:28, وجد:25, سقى:25, لعل:25, صيف:25, عبد:25, قريش:25, ها:25, من:23, هو:23, ثم:23, جهز:23, بضع:23, عرف:21, قول:19, ربب:19, کذب:17, ايى:17, ذلک:17, ذا:17, ب:17, اذا:17, فتى:14, ک:14, قلب:14, کون:14, عير:12, الى:12, فتو:12, لما:10, انن:10, اهل:10, ظلم:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۴۷
تکرار در قرآن: ۴(بار)
قاموس قرآن
ظرف (مثل خورجين و انبان) و بار سفر و كوچ. معانى ديگر هم دارد كه در قرآن مجيد يافته نيست [يوسف:62]. طبرسى در ذيل آيه گويد از رحال ظرفها قصد شده و مفرد آن رحل گويند و اصل آن چيزى است كه براى كوچ آماده شود از ظرف متاع و پالان شتر و... كلمه رحل و رحال در آيات 62،70،75 سوره يوسف آمده و مراد از آنها ظرفهائى است مثل خورجين و انبان كه بر شتران بسته بودند و در آيه [يوسف:76]. به جاى رحال اوعيه آمده كه همان ظرفها است معنى آيه اوّل اين است: يوسف به غلامان خود گفت سرمايه اينها را در خورجين هايشان بگذاريد. * [قريش:2]. رحاة به معنى كوچ و مسافرت است. بايد دانست يمن در جنوب مكّه و شام در شمال آن واقع است (به طور تقريب). اهل مكّه سالى دو مسافرت داشتند وقت زمستان به يمن و وقت تابستان به شام و اين دو مسافرت نوعاً براى خريد و فروش و نقل و انتقال مال التجاره بود. در آيه گذشته مراد از رحلة الشتاء و الصيف همان دو مسافرت به عنوان اين كه اهل مكّه ساكنان حرام اند از شرّ راهزنان و دزدان در امان بودند و كسى به آنها آزار نمىرساند و با ايمنى تمام رفت و آمد مىكردند لذا خدا در مقام امتنان به آنها فرمود [قريش:2-4].
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
رِحَالِهِمْ | ۱ |
رَحْلِ | ۱ |
رَحْلِهِ | ۱ |
رِحْلَةَ | ۱ |