ریشه حزن: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::حزن]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
اندوه. غصه (قاموس، صحاح) [يوسف:84] چشمانش از غصّه سفيد (نابينا) گرديد. [يوسف:86 ] در (ب ث ث) گذشت كه مراد از بثّ، اندوهى است كه شخص قادر به كتمان آن نيست و آن را اظهار مىكند معنى آيه: من اندوه و غصّه خود را فقط به خدا شكايت مىكنم. حَزَن (بر وزن فرس) مانند حزن به معنى اندوه است (مجمع) راغب نيز هر دو به يك معنى گفته است [فاطر:34]. [قصص:8] لام در «ليكون» براى عاقبت است چنانكه مجمع گفته و مراد از حزن سبب حزن است و آن از باب مبالغه است (الميزان) معنى آيه: آل فرعون او را از آب گرفتند و عاقبت اين كار آن بود كه موسى براى آنها دشمن و باعث اندوه باشد . ناگفته نماند اصل حزن به معنى سختى زمين يا زمين سخت است و چون اندوه يك نوع گرفتگى و خشونت قلب است لذا به آن حزن گفتهاند (مجمع ذيل آيه92 توبه) و در نهج البلاغه خطبه 1 هست «ثُمَّ جَمَعَ سُبْحانَهُ مِنْ حَزْنِ الْاَرْضِ وَ سَهْلِها..» يعنى خدا از سخت و نرم زمين خاكى گرد آورد. | اندوه. غصه (قاموس، صحاح) [يوسف:84] چشمانش از غصّه سفيد (نابينا) گرديد. [يوسف:86 ] در (ب ث ث) گذشت كه مراد از بثّ، اندوهى است كه شخص قادر به كتمان آن نيست و آن را اظهار مىكند معنى آيه: من اندوه و غصّه خود را فقط به خدا شكايت مىكنم. حَزَن (بر وزن فرس) مانند حزن به معنى اندوه است (مجمع) راغب نيز هر دو به يك معنى گفته است [فاطر:34]. [قصص:8] لام در «ليكون» براى عاقبت است چنانكه مجمع گفته و مراد از حزن سبب حزن است و آن از باب مبالغه است (الميزان) معنى آيه: آل فرعون او را از آب گرفتند و عاقبت اين كار آن بود كه موسى براى آنها دشمن و باعث اندوه باشد . ناگفته نماند اصل حزن به معنى سختى زمين يا زمين سخت است و چون اندوه يك نوع گرفتگى و خشونت قلب است لذا به آن حزن گفتهاند (مجمع ذيل آيه92 توبه) و در نهج البلاغه خطبه 1 هست «ثُمَّ جَمَعَ سُبْحانَهُ مِنْ حَزْنِ الْاَرْضِ وَ سَهْلِها..» يعنى خدا از سخت و نرم زمين خاكى گرد آورد. | ||
===ریشههای [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
لا:100, هم:86, على:39, ل:35, ک:33, خوف:32, الذين:30, ان:28, قول:28, انن:27, ب:26, من:26, ه:26, ف:25, الله:24, نا:24, اله:23, ما:23, کون:22, وله:22, امن:21, ها:21, ى:20, کم:19, فى:18, ايى:18, کفر:17, عين:17, اوى:16, الى:16, صحب:16, انتم:16, ائى:16, کذب:15, ربب:15, قد:15, بشر:15, علم:15, جنن:15, وقى:14, هو:14, نجو:14, قرر:14, کى:13, اخذ:13, الذى:13, هن:13, شىء:13, يا:13, خلد:13, نفس:13, وثق:13, سرع:13, اذ:13, ليس:13, غفر:13, جند:13, کلل:13, غمم:13, اول:13, الا:13, عقب:13, فرعون:12, ذهب:12, رسل:12, ندى:12, ندو:12, تحت:12, مسس:12, جعل:12, وعد:12, فوز:12, ضيق:12, کبر:12, فيض:12, نصارى:12, عدو:12, دمع:12, رضو:12, ذلک:12, عظم:12, جرم:12, يهود:12, قتل:12, عرف:12, شطن:12, لقى:12, اکل:12, علو:12, بثث:12, فزع:12, ربو:12, قوم:12, ن:12, وهن:12, نعم:12, عن:12, حضر:12, شکو:11, کظم:11, سوء:11, خلق:11, يوم:11, الک:11, لئک:11, ملک:11, خفض:11, ردد:11, خير:11, وجد:11, اهل:11, هامان:11, نور:11, فوت:11, جنح:11, شهو:11, التى:11, هما:11, امر:11, رفع:11, عقل:11, کيف:11, امم:11, بيض:11, اتى:11, يمم:11, بنو:11, حفظ:11, صلح:11, زوج:11, نظر:11, عند:11, هدى:11, فوق:11, ذرع:11, حشر:11, صدق:11, وعظ:11, عزز:11, نفق:11, ضرر:11, اسرائيل:11, قدر:11, يوسف:11, مع:11, جزى:11, شکر:11, رجع:11, نحن:11, دنو:11, تبع:11, ولى:11, هلک:11, ت:11, غور:10, ا:10, ارض:10, متع:10, طور:10, صوب:10, هزز:10, سرى:10, سبل:10, فضل:10, خطء:10, حلل:10, دخل:10, سرر:10, لن:10, فتن:10, صبر:10, اسف:10, مکر:10, نزل:10, حقق:10, ثم:10, عمل:10, عبد:10, نبء:10, لکن:10, ذا:10, مرء:10, ثوب:10, رحم:10, خلف:10, حمد:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۳۱
تکرار در قرآن: ۴۲(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
اندوه. غصه (قاموس، صحاح) [يوسف:84] چشمانش از غصّه سفيد (نابينا) گرديد. [يوسف:86 ] در (ب ث ث) گذشت كه مراد از بثّ، اندوهى است كه شخص قادر به كتمان آن نيست و آن را اظهار مىكند معنى آيه: من اندوه و غصّه خود را فقط به خدا شكايت مىكنم. حَزَن (بر وزن فرس) مانند حزن به معنى اندوه است (مجمع) راغب نيز هر دو به يك معنى گفته است [فاطر:34]. [قصص:8] لام در «ليكون» براى عاقبت است چنانكه مجمع گفته و مراد از حزن سبب حزن است و آن از باب مبالغه است (الميزان) معنى آيه: آل فرعون او را از آب گرفتند و عاقبت اين كار آن بود كه موسى براى آنها دشمن و باعث اندوه باشد . ناگفته نماند اصل حزن به معنى سختى زمين يا زمين سخت است و چون اندوه يك نوع گرفتگى و خشونت قلب است لذا به آن حزن گفتهاند (مجمع ذيل آيه92 توبه) و در نهج البلاغه خطبه 1 هست «ثُمَّ جَمَعَ سُبْحانَهُ مِنْ حَزْنِ الْاَرْضِ وَ سَهْلِها..» يعنى خدا از سخت و نرم زمين خاكى گرد آورد.
ریشههای نزدیک مکانی
لا هم على ل ک خوف الذين ان قول انن ب من ه ف الله نا اله ما کون وله امن ها ى کم فى ايى کفر عين اوى الى صحب انتم ائى کذب ربب قد بشر علم جنن وقى هو نجو قرر کى اخذ الذى هن شىء يا خلد نفس وثق سرع اذ ليس غفر جند کلل غمم اول الا عقب فرعون ذهب رسل ندى ندو تحت مسس جعل وعد فوز ضيق کبر فيض نصارى عدو دمع رضو ذلک عظم جرم يهود قتل عرف شطن لقى اکل علو بثث فزع ربو قوم ن وهن نعم عن حضر وعظ عزز
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يَحْزَنُونَ | ۱۳ |
| تَحْزَنُوا | ۳ |
| يَحْزُنْکَ | ۵ |
| لَيَحْزُنُکَ | ۱ |
| تَحْزَنُونَ | ۲ |
| تَحْزَنْ | ۵ |
| حَزَناً | ۲ |
| لَيَحْزُنُنِي | ۱ |
| الْحُزْنِ | ۱ |
| حُزْنِي | ۱ |
| تَحْزَنِي | ۲ |
| تَحْزَنَ | ۲ |
| يَحْزُنُهُمُ | ۱ |
| يَحْزَنَ | ۱ |
| الْحَزَنَ | ۱ |
| لِيَحْزُنَ | ۱ |
