تَبُور

آیات شامل این کلمه

«تَبُور» از مادّه «بوار» به معناى شدت کسادى است، و از آنجا که شدت کسادى، باعث فساد مى شود «بوار» به معناى هلاکت آمده، به این ترتیب، «تجارت خالى از بوار» تجارتى است که نه کساد دارد و نه فساد.

ریشه کلمه

• بور (۵ بار)

قاموس قرآن

بوار در اصل به معنى كساد است [فاطر:29]، اميدوارند به تجارتى كه هرگز كساد نمى‏شود. يبرسى در ذيل آيه 18: فرقان، گويد اصل آن از «بارَتِ السلعه تبور اذا كسدت فلا تشترى» است گويا كه متاع باقى ماند و فاسد شد. راغب گويد: بوار معنايش كساد بيشتر است و گويند «كَسَدَ حتّى فَسَدَ» لذا از هلاكت با بَوار تعبير مى‏آورند. على هذا اگر بوار را هلاكت معنى كنيم ترجمه به لازم معناست [فاطر:10]، و مكر آنها فقط آن كساد و بى بهره مى‏شود. (ولى اعمال مؤمنان چنان كه در ما قبل آيه هست، به طرف خدا بالا مى‏رود). [ابراهيم:28]، قوم خويش را ساكن خانه هلاكت و كساد كردند. [فرقان:18]، گفته‏اند «بُور» جمع «باير» است يعنى هلاك شدگان. و گفته‏اند: مصدر است مفرد و جمع به آن توصيف مى‏شود در مجمع البيان و مفردات شعر ذيل كه بُور صفت مفرد آمده نقل شده است، ابن زِبَعْرَى‏ گفته: يا رَسُولَ المَليِكَ اِنَّ لِسانى راتِقٌ ما فَتَقْتُ اِذْ اَنَا بُورٌ ممكن است «بور» را در آيه به معنى بى بهرگان كه عبارت آخرى كساد است گرفت. يعنى: تا يادآورى را از ياد بردند و مردمى بى ثمر بودند.

کلمات نزدیک مکانی

وَ لِيُوَفّيَهُم لَن أُجُورَهُم تِجَارَة يَزِيدَهُم يَرْجُون مِن عَلاَنِيَة فَضْلِه سِرّا إِنّه رَزَقْنَاهُم غَفُور مِمّا أَنْفَقُوا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...