بَعْلِي: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بَعْلِي | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بَعْلِي | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۵: | خط ۶: | ||
*[[ریشه ى | ى]] (۱۰۴۴ بار) [[کلمه با ریشه:: ى| ]] | *[[ریشه ى | ى]] (۱۰۴۴ بار) [[کلمه با ریشه:: ى| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
شوهر. [هود:72]، من پير زنم و اين شوهرم پير است مثل [بقره:228]. [صافات:125]، گفتهاند بعل نام بتى بود در بعلبك، رجوع شود به «الياس». نا گفته نماند در بَعل معنى استعلا است و آن از معناى اصلى آن كه شوهر است و يك نوع تفّق بر زن دارد ملحوظ شده است. راغب گويد به درختى كه بزرگ شده و رطوبت زمين را به وسيله ريشه هايش جذب مىكند بجهة استعلا بَعل گفتهاند. قهراً بايد گياهان كه رطوبت جذب مىكنند نيز چنين باشند در وسائل ج 6 ص 125 از امام صادق «عليه السلام» نقل است «فى الصدقة فيما سَقَتِ السّماءُ و الانهار اذا كانت سيحاً او بعلا العُشر»: در زكوة در آنچه آسمان و نهرها آن را آبيارى كرده هر گاه به وسيله ريشه باشد ده يك است. راغب گويد: عرب به معبود خود كه بوسيله آن به خدا تقرب مىجويد، بعل مىگويد. على هذا ممكن است معنى آيه فوق: چنين باشد: آيا معبود نكرهاى مىخوانيد و احسن الخالقين را ترك مىكنيد؟. در اين صورت مفرد آن اشاره به واحد نا معلوم از خدايان آنهاست. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
هٰذَا:100, وَ:82, شَيْخا:58, إِن:52, أَ:46, عَجُوز:46, لَشَيْء:40, أَنَا:40, عَجِيب:34, قَالُوا:34, أَلِد:28, تَعْجَبِين:22, وَيْلَتَا:16, يَا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بَعْلِي]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۹
ریشه کلمه
قاموس قرآن
شوهر. [هود:72]، من پير زنم و اين شوهرم پير است مثل [بقره:228]. [صافات:125]، گفتهاند بعل نام بتى بود در بعلبك، رجوع شود به «الياس». نا گفته نماند در بَعل معنى استعلا است و آن از معناى اصلى آن كه شوهر است و يك نوع تفّق بر زن دارد ملحوظ شده است. راغب گويد به درختى كه بزرگ شده و رطوبت زمين را به وسيله ريشه هايش جذب مىكند بجهة استعلا بَعل گفتهاند. قهراً بايد گياهان كه رطوبت جذب مىكنند نيز چنين باشند در وسائل ج 6 ص 125 از امام صادق «عليه السلام» نقل است «فى الصدقة فيما سَقَتِ السّماءُ و الانهار اذا كانت سيحاً او بعلا العُشر»: در زكوة در آنچه آسمان و نهرها آن را آبيارى كرده هر گاه به وسيله ريشه باشد ده يك است. راغب گويد: عرب به معبود خود كه بوسيله آن به خدا تقرب مىجويد، بعل مىگويد. على هذا ممكن است معنى آيه فوق: چنين باشد: آيا معبود نكرهاى مىخوانيد و احسن الخالقين را ترك مىكنيد؟. در اين صورت مفرد آن اشاره به واحد نا معلوم از خدايان آنهاست.
