الزمر ٥٩

بَلَى‌ قَدْ جَاءَتْکَ‌ آيَاتِي‌ فَکَذَّبْتَ‌ بِهَا وَ اسْتَکْبَرْتَ‌ وَ کُنْتَ‌ مِنَ‌ الْکَافِرِينَ‌

ترجمه

آری، آیات من به سراغ تو آمد، امّا آن را تکذیب کردی و تکبّر نمودی و از کافران بودی!

|[به او گفته مى‌شود]: آرى، آيات من بر تو آمد و آنها را تكذيب كردى و تكبّر نمودى و از كافران شدى

[به او گويند:] آرى، نشانه‌هاى من بر تو آمد و آنها را تكذيب كردى و تكبّر ورزيدى و از [جمله‌] كافران شدى.

آری (ای بدبخت) آیات کتاب من که محقّقا برای (هدایت) تو آمد تو آن را تکذیب کردی و راه تکبر و سرکشی پیش گرفتی و از زمره کافران بد کیش گردیدی.

[ولی به او گویم:] آری، آیاتم به سوی تو آمد، پس تو آنها را انکار کردی و [در پذیرفتنش] تکبّر ورزیدی، و [نسبت به آن] از کافران بودی،

آرى، آيات من براى تو نازل شد و تو گردنكشى كردى و از كافران بودى.

حق این است که آیات من به سوی تو آمد و تو آنها را دروغ شمردی و سرکشی کردی و از کافران بودی‌

آرى، تو را نشانه‌هاى من آمد پس آنها را دروغ انگاشتى و گردنكشى و بزرگ منشى كردى و از كافران بودى.

آری! (ای پشیمان!) آیه‌های من (که در بر گیرنده‌ی تعالیم من بود، توسّط پیام‌آورانم) به تو رسید، ولی آنها را تکذیب کردی و تکبّر نمودی و از زمره‌ی کافران گشتی. (مقصّر اصلی خودت هستی و خود کرده را چاره نیست).

آری، نشانه‌های من همواره برایت آمد. پس با آنها (حق را) تکذیب کردی و تکبر ورزیدی و از کافران بوده‌ای.

بلی آمدت آیتهای من پس تکذیب کردی بدانها و کبر ورزیدی و شدی از کافران‌

الزمر ٥٨	آیه ٥٩	الزمر ٦٠
سوره : سوره الزمر نزول : ٨ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَلی»: (نگا: بقره / و و آل‌عمران / ). «إِسْتَکْبَرْتَ وَ کُنتَ»: واژه (نفْس) به صورت مذکّر و مؤنّث به کار می‌رود. در افعال (تَقُولَ) و (تَری) جنبه مؤنّث و در افعال بعدی جنبه مذکّر مورد نظر بوده است.

تفسیر

• آيات ۵۳ - ۶۱ سوره زمر
• مقصود از عبادى و رحمت الله در آيه قل يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا منرحمة الله
• توضيحاتى در ذيل جمله : ان الله يغفرالذنوب جميعا و اينكه مفاد آن آمرزش همه گناهانحتى شرك است ، به سبب توبه
• مراد از پيروى از بهترين چيزى خدا نازل كرده واتبعوااحسن ماانزل اليكم من ربكم
• زنهار از فوت وقت و دچار حسرت قيامت شدن
• پاسخ خداوند به اين سخن كافر در قيامت كه لؤ ان كرة فاكون من المحسنين
• رواياتى درباره مغفرت الهى و شاءن نزول آيه : يا عباد الذين اسرفوا على انفسهم ...

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، پیش از عذاب کردن مردم، آنان را از راه نشان دادن آیات و نشانه هاى خود هدایت کرده و با آنها اتمام حجت مى کند. (لو أنّ اللّه هدینى لکنت من المتّقین ... بلى قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها) «بلى » حرف جواب است و در این آیه براى اثبات چیزى مى باشد که مورد انکار قرار گرفته است; زیرا کافران هدایت کردن خدا را منکر شده و مى گفتند: اگر خدا ما را هدایت مى کرد، ما از تقواپیشگان بودیم. خداوند این سخن را رد مى کند و مى فرماید: آرى آیات ما براى هدایتتان آمد; ولى شما آنها را تکذیب کردید.

۲ - با شناخت آیات و نشانه هاى خداوند، هیچ عذرى از کافران و منکران خداوند پذیرفته نیست. (لو أنّ اللّه هدینى لکنت من المتّقین ... بلى قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها) آیه شریفه، پاسخى است به ادعاى کافران که مى گفتند: اگر خداوند ما را هدایت مى کرد، ما با تقوا مى شدیم و قهراً گرفتار عذاب نمى گشتیم.

۳ - خداوند براى هدایت مردم، آیات و نشانه هاى ویژه اى ارائه کرده است. (بلى قد جاءتک ءایتى فکذّبت) از تعبیر «قد جاءتک» (آمد تو را) استفاده مى شود که مقصود از «آیاتى» آیات و نشانه هاى ویژه اى به جز آیات و نشانه هاى موجود در عالم طبیعت و در انظار همگان است; زیرا نشانه هاى طبیعت همواره پیش انسان ها است و آمدن آنها معنا ندارد.

۴ - آیات و نشانه هاى خداوند، متعدد و گوناگون است. (ءایتى) برداشت یاد شده از جمع آمدن «آیات» استفاده شده است.

۵ - قابل شناخت بودن خداوند از راه آیات و نشانه هاى او (بلى قد جاءتک ءایتى)

۶ - خود برتربینى و بزرگ منشى، منشأ کفر و حق ناپذیرى و سبب تکذیب آیات الهى (قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها و استکبرت و کنت من الکفرین) «إستکبار» (مصدر «استکبرت») به معناى خود را برتر از آنچه هست، دیدن و نشان دادن است.

۷ - کفر برخاسته از خود برتربینى و بزرگ منشى، عامل اصلى عذاب الهى (من قبل أن یأتیکم العذاب ... قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها و استکبرت و کنت من الکفرین) از آن جایى که آیه شریفه درصدد بیان احتجاج خداوند با عذاب شدگان مى باشد، در واقع بیانگر دلیل ابتلاى آنان به عذاب الهى است.

۸ - انسان، خود تعیین کننده سرنوشت خویش است. (قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها و استکبرت و کنت من الکفرین)

موضوعات مرتبط

• آیات خدا: تنوع آیات خدا ۴; عوامل تکذیب آیات خدا ۶; نقش آیات خدا ۱، ۲، ۳، ۵
• استکبار: آثار استکبار ۶، ۷
• انسان: اختیار انسان ۸; سرنوشت انسان ۸; نقش انسان ۸
• حق: منشأ حق ناپذیرى ۶
• خدا: اتمام حجت بر مکذبان خدا ۲; اتمام حجت خدا ۱; راههاى خدا شناسى ۱، ۲، ۵; قانونمندى عذابهاى خدا ۱; هدایتگرى خدا ۱، ۳
• سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۸
• شناخت: ابزار شناخت ۵
• عُجب: آثار عُجب ۶، ۷
• عذاب: اتمام حجت بر اهل عذاب ۱; موجبات عذاب ۷
• کافران: اتمام حجت بر کافران ۲
• کفر: عوامل کفر ۷; منشأ کفر ۶
• هدایت: ابزار هدایت ۳; راههاى هدایت ۱