۸٬۹۳۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۶ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۸}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۸: | ||
<span id='link53'><span> | <span id='link53'><span> | ||
==احتياج دوم براى توحيد خداوند، با استناد به مساءله ابداء و اعاده خلق == | ==احتياج دوم براى توحيد خداوند، با استناد به مساءله ابداء و اعاده خلق == | ||
قُلْ هَلْ مِن شرَكائكم | قُلْ هَلْ مِن شرَكائكم مَّن يَبْدَؤُا الخَْلْقَ ثمَّ يُعِيدُهُ قُلِ اللَّهُ يَبْدَؤُا الخَْلْقَ ثمَّ يُعِيدُهُ ... | ||
در اين آيه حجتى ديگر به رسول گرامى خود تلقين مى كند تا عليه مشركين اقامه نمايد، حجتى از جهت مبدأ و معاد، مى فرمايد: آن كسى كه مبدأ هر موجودى است و معاد و برگشت هر موجودى نيز به سوى او است استحقاق آن را دارد كه عبادت شود تا آدمى در روز معاد و روز لقاء او از عذاب اليمش ايمن گشته ، به ثواب عظيم او نائل گردد. | در اين آيه حجتى ديگر به رسول گرامى خود تلقين مى كند تا عليه مشركين اقامه نمايد، حجتى از جهت مبدأ و معاد، مى فرمايد: آن كسى كه مبدأ هر موجودى است و معاد و برگشت هر موجودى نيز به سوى او است استحقاق آن را دارد كه عبادت شود تا آدمى در روز معاد و روز لقاء او از عذاب اليمش ايمن گشته ، به ثواب عظيم او نائل گردد. | ||
و چون مشركين - يعنى همانهائى كه در اين حجت خطاب به آنها بوده است - قائل به معاد نبودند، لذا خداى تعالى پيامبرش را دستور داده كه خودش پاسخ از اين سؤ ال بدهد، و بگويد: «'''اللّه يبدؤ ا الخلق ثم يعيده فانى تؤ فكون '''». و | و چون مشركين - يعنى همانهائى كه در اين حجت خطاب به آنها بوده است - قائل به معاد نبودند، لذا خداى تعالى پيامبرش را دستور داده كه خودش پاسخ از اين سؤ ال بدهد، و بگويد: «'''اللّه يبدؤ ا الخلق ثم يعيده فانى تؤ فكون '''». و | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۵: | ||
و اين حجت بطورى كه در سابق اشاره كرديم حجتى است كه منطق عموم مؤ منين را بازگو مى كند، كه اگر خداى تعالى را عبادت مى كنند از ترس عقاب او و يا به اميد ثوابى است كه او برايشان مهيا كرده است . | و اين حجت بطورى كه در سابق اشاره كرديم حجتى است كه منطق عموم مؤ منين را بازگو مى كند، كه اگر خداى تعالى را عبادت مى كنند از ترس عقاب او و يا به اميد ثوابى است كه او برايشان مهيا كرده است . | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۷۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۷۹ </center> | ||
قُلْ هَلْ مِن شرَكائكم | قُلْ هَلْ مِن شرَكائكم مَّن يهْدِى إِلى الْحَقِّ قُلِ اللَّهُ يهْدِى لِلْحَقِّ ... | ||
جمله «'''يهدى الى الحق '''» و جمله «'''يهدى للحق '''» هر دو به يك معنا است ، چون ماده هدى به هر دو قسم متعدى مى شود، يعنى هم با حرف «'''الى '''» و هم با حرف لام . در چند جاى ديگر از قرآن كريم با حرف لام متعدى شده ، مانند آيه «'''اولم يهد لهم '''» و آيه «'''يهدى للتى هى اقوم '''» و مواردى ديگر. پس ، اينكه بعضى از مفسرين گفته اند: حرف «'''لام '''» در جمله مورد بحث براى تعليل آمده ، سخن درستى نيست . | جمله «'''يهدى الى الحق '''» و جمله «'''يهدى للحق '''» هر دو به يك معنا است ، چون ماده هدى به هر دو قسم متعدى مى شود، يعنى هم با حرف «'''الى '''» و هم با حرف لام . در چند جاى ديگر از قرآن كريم با حرف لام متعدى شده ، مانند آيه «'''اولم يهد لهم '''» و آيه «'''يهدى للتى هى اقوم '''» و مواردى ديگر. پس ، اينكه بعضى از مفسرين گفته اند: حرف «'''لام '''» در جمله مورد بحث براى تعليل آمده ، سخن درستى نيست . | ||
نكته و معناى لطيفى كه از جمله پرسشى : «'''افمن يهدى الى الحق احق ان يتبع ...'''»استفاده مى شود | نكته و معناى لطيفى كه از جمله پرسشى : «'''افمن يهدى الى الحق احق ان يتبع ...'''»استفاده مى شود | ||
| خط ۶۹: | خط ۷۱: | ||
و عترت و اهل بيت او (عليهم صلوات اللّه ) است و ما در سابق مطالبى ديگر درباره مساءله هدايت داشتيم . | و عترت و اهل بيت او (عليهم صلوات اللّه ) است و ما در سابق مطالبى ديگر درباره مساءله هدايت داشتيم . | ||
و اينكه در آخر فرمود: «'''فما لكم كيف تحكمون '''» به اصطلاح استفهام تعجبى است ، يعنى پرسشى كه غرض از آن برانگيختن تعجب شنونده است ، و مى خواهد به شنونده بفهماند اين حكمى كه مشركين مى كنند كه بين «'''من يهدى الى الحق '''» و بين «'''من لا يهدى الا ان يهدى '''» فرق نميگذارند حكمى غريب و شگفت آور است ، با اينكه عقل خود آنان حكم صريح و روشن دارد به اينكه نبايد كسى و چيزى را پيروى كرد كه خودش راه را نيافته ، و قهرا نمى تواند هادى به سوى حق باشد. | و اينكه در آخر فرمود: «'''فما لكم كيف تحكمون '''» به اصطلاح استفهام تعجبى است ، يعنى پرسشى كه غرض از آن برانگيختن تعجب شنونده است ، و مى خواهد به شنونده بفهماند اين حكمى كه مشركين مى كنند كه بين «'''من يهدى الى الحق '''» و بين «'''من لا يهدى الا ان يهدى '''» فرق نميگذارند حكمى غريب و شگفت آور است ، با اينكه عقل خود آنان حكم صريح و روشن دارد به اينكه نبايد كسى و چيزى را پيروى كرد كه خودش راه را نيافته ، و قهرا نمى تواند هادى به سوى حق باشد. | ||
وَ مَا | وَ مَا يَتَّبِعُ أَكْثرُهُمْ إِلا ظناًّ إِنَّ الظنَّ لا يُغْنى مِنَ الحَْقِّ شيْئاً | ||
ماده «'''غنى '''» وقتى به باب افعال مى رود و به صورت ماضى (اغنى ) و مضارع (يغنى ) در مى آيد هم با حرف «'''من '''» متعدى مى شود و هم با حرف «'''عن '''» و در كلام مجيد الهى به هر دو صورت آمده . در آيه مورد بحث با حرف «'''من '''» متعدى شده ، و در آيه «'''ما اغنى عنى ماليه '''» با حرف «'''عن '''». | ماده «'''غنى '''» وقتى به باب افعال مى رود و به صورت ماضى (اغنى ) و مضارع (يغنى ) در مى آيد هم با حرف «'''من '''» متعدى مى شود و هم با حرف «'''عن '''» و در كلام مجيد الهى به هر دو صورت آمده . در آيه مورد بحث با حرف «'''من '''» متعدى شده ، و در آيه «'''ما اغنى عنى ماليه '''» با حرف «'''عن '''». | ||
در اين آيه شريفه پيروى از ظنّ را به اكثر كفار نسبت داده ، با اينكه همه آنان كافرند، و دليلى يقينى بر مرام خود ندارند. و اين بدان جهت است كه پيشوايان كفر نسبت به درستى مرام خود نه تنها ظنى ندارند، بلكه به نادرستى آن و به حقانيت دين حق يقين دارند، چيزى كه هست بغى و دشمنيهائى كه با هم دارند وادارشان كرد به اينكه به خاطر حق دست از باطل برنداشته همچنان مردم را به سوى باطل دعوت كنند، همچنانكه خداى عزوجل درباره وضع آنان فرموده : «'''و ما اختلف فيه الا الذين اوتوه من بعد ما جاءتهم البينات بغيا بينهم '''». | در اين آيه شريفه پيروى از ظنّ را به اكثر كفار نسبت داده ، با اينكه همه آنان كافرند، و دليلى يقينى بر مرام خود ندارند. و اين بدان جهت است كه پيشوايان كفر نسبت به درستى مرام خود نه تنها ظنى ندارند، بلكه به نادرستى آن و به حقانيت دين حق يقين دارند، چيزى كه هست بغى و دشمنيهائى كه با هم دارند وادارشان كرد به اينكه به خاطر حق دست از باطل برنداشته همچنان مردم را به سوى باطل دعوت كنند، همچنانكه خداى عزوجل درباره وضع آنان فرموده : «'''و ما اختلف فيه الا الذين اوتوه من بعد ما جاءتهم البينات بغيا بينهم '''». | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۸: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۸۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۸۸ </center> | ||
آيات ۴۵ - ۳۷، سوره يونس | آيات ۴۵ - ۳۷، سوره يونس | ||
وَ مَا كانَ هَذَا الْقُرْءَانُ أَن يُفْترَى مِن دُونِ | وَ مَا كانَ هَذَا الْقُرْءَانُ أَن يُفْترَى مِن دُونِ اللَّهِ وَ لَكِن تَصدِيقَ الَّذِى بَينَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ الْكِتَبِ لا رَيْب فِيهِ مِن رَّب الْعَلَمِينَ(۳۷) | ||
أَمْ يَقُولُونَ افْترَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِسورَةٍ | أَمْ يَقُولُونَ افْترَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِسورَةٍ مِّثْلِهِ وَ ادْعُوا مَنِ استَطعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صدِقِينَ(۳۸) | ||
بَلْ | بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يحِيطوا بِعِلْمِهِ وَ لَمَّا يَأْتهِمْ تَأْوِيلُهُ كَذَلِك كَذَّب الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَانظرْ كَيْف كانَ عَقِبَةُ الظلِمِينَ(۳۹) | ||
وَ مِنهُم | وَ مِنهُم مَّن يُؤْمِنُ بِهِ وَ مِنهُم مَّن لا يُؤْمِنُ بِهِ وَ رَبُّك أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ(۴۰) | ||
وَ إِن | وَ إِن كَذَّبُوك فَقُل لى عَمَلى وَ لَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنتُم بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَ أَنَا بَرِى ءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ(۴۱) | ||
وَ مِنهُم | وَ مِنهُم مَّن يَستَمِعُونَ إِلَيْك أَ فَأَنت تُسمِعُ الصمَّ وَ لَوْ كانُوا لا يَعْقِلُونَ(۴۲) | ||
وَ مِنهُم | وَ مِنهُم مَّن يَنظرُ إِلَيْك أَ فَأَنت تهْدِى الْعُمْىَ وَ لَوْ كانُوا لا يُبْصِرُونَ(۴۳) | ||
إِنَّ اللَّهَ لا يَظلِمُ النَّاس شيْئاً وَ لَكِنَّ النَّاس أَنفُسهُمْ يَظلِمُونَ(۴۴) | |||
وَ يَوْمَ يحْشرُهُمْ كَأَن | وَ يَوْمَ يحْشرُهُمْ كَأَن لَّمْ يَلْبَثُوا إِلا ساعَةً مِّنَ النهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنهُمْ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ وَ مَا كانُوا مُهْتَدِينَ(۴۵) | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۶ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۸}} | |||
[[رده:تفسیر المیزان]] | [[رده:تفسیر المیزان]] | ||
