۸٬۹۳۳
ویرایش
صَغَت: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه صغو | صغو]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: صغو| ]] | *[[ریشه صغو | صغو]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: صغو| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
ميل. «صغت النجوم و الشمس صغواً: ملت للغروب» نجوم و آفتاب ميل به غروب كردند اصغاء به معنى استماع در حقيقت ميل كردن گوش است به طرف سخن. در نهج البلاغه خطبه 222 هست: «فَاَصْغَيْتُ لَهُ سَمْعى» گوشم را به طرب عقيل متمايا كردم (به حرفش گوش دادم) [تحريم:4]. يعنى اگر شما دو نفر به خدا توبه كنيد آن بهتر است كه قلب شما دو نفر از حق متمايل و منحرف شده شيعه و اهل تسنن نقل كردهاند: خطاب «تَتُبا» و «قُلُوبِكُما» در آيه به عايشه و حفصه دو وزن حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم است به كشّاف زمخشرى و ساير كتب رجوع شود. جزيان مفصل آن در تفاسير سوره تحريم مذكور است. [انعام:113]. و تا به آن ايمان ندارد ميل كند. از اين مادّه فقط دو لفظ فوق در قرآن عظيم به كار رفته است. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
