الأنعام ١٢٠: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[الأنعام ١٥١ | قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ...]] (۲) | [[الأنعام ١٥١ | قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ...]] (۲) | ||
</div> | </div> | ||
== نزول == | |||
'''محل نزول:''' | |||
این آیه در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ۴، ص ۴۲۱.</ref> | |||
'''شأن نزول آیات ۱۱۹، ۱۲. و ۱۲۱:'''<ref> محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۳۴۸.</ref> | |||
از ابن عباس نقل نمایند كه عدهاى نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم آمدند و گفتند: یا رسول الله آیا حیوانى را كه خودمان مىكشیم، بخوریم ولى حیواناتى را كه خدا بكشد، نخوریم سپس آیه ۱۱۸ با این آیات نازل گردید.<ref> صحیح ترمذى و سنن ابوداود.</ref> | |||
و نیز از ابن عباس نقل شده كه قریش را تحریك كرده بودند كه با محمد به مخاصمه و دشمنى برخاسته و به او بگویند: آیا حیوانى كه با كارد ذبح نمائى حلال است ولى حیوانى را كه خداوند ذبح نموده و مرده و میته باشد، حرام خواهد بود؟<ref> معجم طبرانى.</ref> | |||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۶#link231 | آيات ۱۲۱ - ۱۱۴، سوره انعام]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۶#link231 | آيات ۱۲۱ - ۱۱۴، سوره انعام]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۷#link232 | معناى (( كلمة )) و موارد استعمال آن در قرآن .]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۷#link232 | معناى (( كلمة )) و موارد استعمال آن در قرآن .]] | ||
خط ۴۰: | خط ۵۳: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۷#link237 | (رواياتى در ذيل جمله (( و تمت كلمة ربك ... )) و تذكيه حيوانات و...).]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۷#link237 | (رواياتى در ذيل جمله (( و تمت كلمة ربك ... )) و تذكيه حيوانات و...).]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۴۸#link279 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۴۸#link279 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِما كانُوا يَقْتَرِفُونَ «120» | |||
و گناه آشكار و پنهان را رها كنيد، همانا كسانى كه مرتكب گناه مىشوند، به زودى كيفر كارهايى را كه مرتكب شدهاند، خواهند ديد. | |||
---- | |||
«1». اين بيان تفصيلى، اشاره به آيه 115 سورهى نحل است. تفسير الميزان. | |||
جلد 2 - صفحه 543 | |||
===نکته ها=== | |||
چه در گذشته چه امروز، مردم تنها از گناه آشكار هراس داشته و دارند. | |||
===پیام ها=== | |||
1- گناه، جاذبه وكششى دارد كه بايد با ارادهاى قاطع، از آن دل كند. «وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ» | |||
2- اسلام، هم به طهارت ظاهر توجّه دارد و هم طهارت باطن؛ هم بايد از گناهان عملى دورى كرد و هم از گناهان قلبى، مانند سوء ظنّ. «ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ» | |||
3- كيفر الهى، براى گناهانى است كه با علم و عمد انجام مىگيرد. «إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ» | |||
4- گرچه شيطان وسوسه مىكند، امّا انسان با اراده گناه مىكند. «يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ» | |||
5- قيامت و كيفر آخرت، دور نيست. «سَيُجْزَوْنَ» | |||
6- كيفرهاى الهى، نتيجهى عملكرد خود ماست. «بِما كانُوا يَقْتَرِفُونَ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِما كانُوا يَقْتَرِفُونَ (120) | |||
بعد از آن مكلفان را خطاب فرمايد: | |||
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 365 | |||
وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ: و واگذاريد و ترك كنيد گناه آشكار و پنهانى را. | |||
بيان- در آيه وجوهى است: 1- ترك تمام گناهان، زيرا گناه يا ظاهر است يا باطن. 2- نكاح محارم مكنيد و به زنا مايل مشويد. 3- زنا به علانيه و اتخاذ اخدان مكنيد. 4- گناه ظاهر به جوارح، و باطن به قلب است. 5- گناه ظاهر نظر به زن پدر، و گناه باطن زناى با او. 6- گناه ظاهر ميل به مشتهيات نفس است به جوارح، و گناه باطن محبت و آمال نفس است در قلب. 7- ظاهر آن است كه خلق را بر آن اطلاع افتد، و باطن آنكه بين بنده و خدا باشد. 8- گناه ظاهر اقوال و افعال سيئه است به جوارح و اعضاء، و گناه باطن، عقايد فاسده و عزايم باطله است. إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ: بدرستى كه آن كسانى كه كسب مىكنند گناه را ظاهرا و باطنا سَيُجْزَوْنَ بِما كانُوا يَقْتَرِفُونَ: زود باشد كه جزا داده شوند به آنچه بودند مرتكب مىشدند از اعمال سيّئه. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِما كانُوا يَقْتَرِفُونَ (120) | |||
ترجمه | |||
و واگذاريد آشكار از گناه و پنهان آنرا همانا كسانيكه كسب ميكنند گناه را زود باشد كه جزا داده ميشوند بآنچه بودند كه كسب ميكردند. | |||
تفسير | |||
معصيت بعكس عبادت در خلوت مبغوض و در جلوت مبغوضتر است لذا متجاهر بفسق حالش بدتر از فاسق و احكامش اشدّ از آنست پس بايد از معصيت اجتناب نمود ظاهرا و باطنا و اين يكى از وصاياى شيخ استاد ما عليه الرحمة بود كه ميفرمودند ظاهر و باطن خود را خوب كنيد اگر ميخواهيد موّفق بترويج شرع | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 375 | |||
شويد چون اگر باطن خوب نباشد بالاخره ظاهر ميشود و مفاسد آن زياد است و اگر ظاهر خوب نباشد از ابتدا از اين خدمت محروم خواهيد شد و مرادشان از حسن ظاهر اجتناب از منافيات عدالت و مروّت بود نه تظاهر بقدس و ورع و قمى ره فرموده گناه ظاهر معاصى است و گناه باطن شرك و شك در قلب است و بعضى گناه ظاهر را بمعاصى اعضاء ظاهره و گناه باطن را بمعاصى قلبيّه تفسير فرمودهاند مانند قصد سوء و حسد و تكبّر و كينه و امثال اينها و وعده عقاب بنابر اين معنى بر فرض عمل بمقتضاى آنها است و اللّه اعلم .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ ذَرُوا ظاهِرَ الإِثمِ وَ باطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكسِبُونَ الإِثمَ سَيُجزَونَ بِما كانُوا يَقتَرِفُونَ (120) | |||
و واگذاريد ظاهر معصيت و باطن آن را محققا كساني که مرتكب معصيت ميشوند زود باشد که جزا داده شوند بآنچه كردهاند. | |||
وَ ذَرُوا امر است و ظاهر در وجوب بلكه در اينکه مقام بمناسبت حكم و موضوع نص در وجوب است و اينکه دليل است بر اينكه ترك معاصي مجرد نجات از عقوبت آنها نيست بلكه امر واجب است و موجب مثوبت و يكي از عبادات مهمه است و خطبه شعبانيه که فرمود | |||
(افضل الاعمال في هذا الشهر الورع عن محارم اللّه) | |||
نص در اينکه باب است. | |||
ظاهِرَ الإِثمِ وَ باطِنَهُ بعضي تفسير كردند بمعاصي ظاهريه و باطنيه، بعضي تفسير كردند بافعال جوارحيه و امور قلبيه، بعضي بزنا و اتخاذ اخدان، بعضي | |||
جلد 7 - صفحه 189 | |||
بزن پدر و زنا بغير و غير اينها لكن ظاهر اينست که ترك معاصي كنيد چه علانيه باشد که اشاعه فحشاء ميشود و پرده شريعت پاره ميشود و چه در خفاء و پنهاني اگرچه عقوبتش كمتر است لكن كسي که از مردم حياء كند و از خدا حياء نداشته خدا را كوچكتر از خلق دانسته. | |||
إِنَّ الَّذِينَ يَكسِبُونَ الإِثمَ كسب تحصيل است يعني ارتكاب اثم ميكنند سَيُجزَونَ يعني استحقاق عقوبت دارند ولي قابل عفو و مغفرت هست بِما كانُوا بآن معاصي که بودند يَقتَرِفُونَ يعملون و يفعلون و يأخذون از ماده قرفه. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||