المائدة ٦٢: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۳#link17 | آيات ۶۶ - ۵۷، سوره مائده]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۳#link17 | آيات ۶۶ - ۵۷، سوره مائده]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۳#link18 | علت نهى از محبت كفار]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۳#link18 | علت نهى از محبت كفار]] | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۵#link26 | (رواياتى در ذيل آيات گذشته درباره وظيفه علماء، دست خدا، امت مقتصده و...)]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۵#link26 | (رواياتى در ذيل آيات گذشته درباره وظيفه علماء، دست خدا، امت مقتصده و...)]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۴_بخش۵۱#link343 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۴_بخش۵۱#link343 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ تَرى كَثِيراً مِنْهُمْ يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ «62» | |||
و بسيارى از آنان (مدعيان ايمان) را مى‌بينى كه در گناه و ظلم و حرام‌خوارى شتاب مى‌كنند. به‌راستى چه زشت است آنچه انجام مى‌دهند. | |||
===نکته ها=== | |||
در آيه‌ى گذشته، سخن از روحيّه‌ى كفر ونفاق اهل كتاب بود، در اينجا بيان فسادهاى اخلاقى و اجتماعى و اقتصادى آنان است. | |||
«سحت» در اصل به معناى جدا كردن پوست و نيز به معناى شدّت گرسنگى است، سپس به هر مال نامشروع به خصوص رشوه گفته شده است، زيرا اين گونه اموال، صفا و طراوت و بركت را از اجتماع انسانى مى‌برد. همان طور كه كندن پوستِ درخت باعث پژمردگى يا خشكيدن آن مى‌گردد. بنابراين «سحت» معناى وسيعى دارد و اگر در بعضى روايات مصداق خاصّى از آن ذكر شده، دليل اختصاص نيست. «1» | |||
===پیام ها=== | |||
1- در انتقاد از منحرفان، بايد انصاف داشت. «كَثِيراً مِنْهُمْ» (نه تمام آنها) | |||
2- سيماى جامعه اسلامى، سبقت در خيرات است، «يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ» «2» ولى سيماى جامعه كفر و نفاق، سبقت در فساد است. «يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ» | |||
3- بدتر از فساد اخلاقى «اثم» و فساد اجتماعى «عدوان» و فساد ادارى اقتصادى «سُحت»، عادت به فساد و سرعت در آن است. يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ ... | |||
( «يُسارِعُونَ»، دلالت بر استمرار دارد) | |||
4- چه بسا مدّعيان ايمان كه به گناه، تجاوز و حرام‌خوارى شتاب مى‌كنند. تَرى ... | |||
يُسارِعُونَ ... | |||
---- | |||
«1». تفسير نمونه. | |||
«2». مؤمنون، 61. | |||
جلد 2 - صفحه 328 | |||
5- بدتر از آلودگى به گناه، غرق شدن در گناه است. «فِي الْإِثْمِ» | |||
6- با اينكه تجاوز و عدوان و حرام‌خوارى از نمونه‌هاى اثم و گناه است، ولى نام اين دو به خاطر اهميّت و خطر و يا به خاطر شيوع در ميان اهل كتاب، جداگانه آورده شده است. «يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ تَرى كَثِيراً مِنْهُمْ يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (62) | |||
وَ تَرى كَثِيراً مِنْهُمْ: و مى‌بينى بسيارى از ايشان يعنى رؤساى يهود و منافقان. يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ: سرعت مى‌كنند در تحصيل حرام يا در گفتن دروغ. وَ الْعُدْوانِ: و در ظلم يا تجاوز از حدود در معاصى. و گويند اثم هر گناهى است كه مقصور بود بر فاعل آن، و عدوان گناهى كه ضرر آن به ديگرى رسد. وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ: و ايضا در خوردن ايشان رشوه يا ربا را. تخصيص ذكر اين به جهت مبالغه است. لَبِئْسَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ: هر آينه بد چيزى است كه ايشان مى‌كنند، زيرا عاقبتش وخيم است. | |||
در جامع الاخبار- از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام ايّاكم و الرّشوة فانّها محض الكفر و لا يشمّ صاحب الرّشوة ريح الجنّة: «1» بر شما باد پرهيز كردن از رشوه، پس بدرستى كه رشوه، محض كفر است و نمى‌شنود صاحب رشوه بوى بهشت را. | |||
و در خبر معراج فرمايد: مررت بقوم بين ايديهم موائد من لحم طيّب و لحم خبيث يأكلون اللّحم الخبيث و يدعون الطّيّب فقلت من هؤلاء يا جبرئيل فقال هؤلاء الّذين يأكلون الحرام و يدعون الحلال هم من امّتك يا محمّد صلى اللّه عليه و آله. «2» از امام جعفر صادق عليه السّلام در خبر معراج فرمود پيغمبر | |||
---- | |||
«1» جامع الاخبار، فصل 117. | |||
«2» بحار الانوار، جلد 18، صفحه 323 (بنقل از تفسير علىّ بن ابراهيم قمّى)- و نيز جلد 75، صفحه 172، حديث 9. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 126 | |||
صلى اللّه عليه و آله: مرور كردم به قومى. پيش آنها موائدى بود از گوشت طيّب و خبيث. مى‌خوردند خبيث را و واگذاشتند طيّب را. از جبرئيل پرسيدم اينها كيستند؟ گفت: آنهايند كه مى‌خورند حرام را و مى‌گذارند حلال را و ايشان از امّت تو باشند اى محمّد صلى اللّه عليه و آله. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ تَرى كَثِيراً مِنْهُمْ يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (62) | |||
ترجمه | |||
و مى‌بينى بسيارى از آنها را كه ميشتابند در گناه و تعدى و خوردنشان حرام را هر آينه بد است آنچه بودند كه بجا مى‌آوردند. | |||
بيان | |||
چنانچه سرعت در امر خير و ثواب ممدوح است سرعت در گناه و تجاوز از حدود الهى مذموم است و كاشف از شقاوتى زائد بر ارتكاب معصيت است و بعضى گفته‌اند گناه آنستكه ضرر آن فقط بمرتكب ميرسد و عدوان آنستكه ضرر آن بغير هم ميرسد و بنظر حقير مصاديق هر دو متحد است نهايت آنكه از جهت آنكه مخالفت امر مولى است گناه است و از جهت آنكه تجاوز از حدود او است عدوان است و انتزاع عناوين متعدده از مصداق واحد در اين مقامات براى تأكيد ردع است كه طرف بفهمد چند عنوان قبيح بر عمل او منطبق است .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ تَري كَثِيراً مِنهُم يُسارِعُونَ فِي الإِثم‌ِ وَ العُدوان‌ِ وَ أَكلِهِم‌ُ السُّحت‌َ لَبِئس‌َ ما كانُوا يَعمَلُون‌َ (62) | |||
و مشاهده ميكني يا رسول اللّه که بسياري از اهل كتاب مبادرت ميكنند در معاصي و ظلم و تعدي در حقوق ناس و خوردن اموال را بدون وجه شرعي هر آينه بد چيزي است آنچه را که عمل ميكنند. | |||
وَ تَري كَثِيراً مِنهُم بالجمله اينکه اهل كتاب سه قسم هستند که هر سه مورد نكوهش و مذمت هستند: قسمت اول كساني هستند که يُسارِعُونَ فِي الإِثم‌ِ وَ العُدوان‌ِ اثم مطلق معاصي است مثل زنا، شرب خمر، كذب و امثال اينها. و عدوان تعدي و تجاوز در حقوق است مثل ظلم، سرقت، قمار، غش در معاملات، تقلب در اجناس و غير اينها. | |||
قسمت دوم- قضات و رؤساء و زمام داران که اموال را بحيل و لطائف ميربايند رشوه ماليات، ظلم بدون وجه شرعي که مشمول وَ أَكلِهِم‌ُ السُّحت‌َ هستند البته در هر عصر و زماني فسقه، فجره، ظلمه بسيار بودند ولي امتياز يهود نسبت بديگران مبادرت و مسارعت و اصرار بر معاصي و ظلم آنها بوده که از حد گذراندند لذا ميفرمايد لَبِئس‌َ ما كانُوا يَعمَلُون‌َ معصيت و ظلم بد عمليست لكن در نظر اهلش خوب ميپندارند زَيَّن‌َ لَهُم‌ُ الشَّيطان‌ُ أَعمالَهُم انفال آيه 48 الَّذِين‌َ ضَل‌َّ سَعيُهُم فِي الحَياةِ الدُّنيا وَ هُم يَحسَبُون‌َ أَنَّهُم يُحسِنُون‌َ صُنعاً كهف آيه 104، لكن يهود باندازه‌اي تجاوز كردند که در انظار اهل عالم بسيار بد است حتي كفار و مشركين و ساير ملل عالم لذا ميفرمايد لَبِئس‌َ ما كانُوا يَعمَلُون‌َ که اينکه جمله را تمام ملل عالم و تمام دول دنيا اذعان و اعتراف دارند. | |||
جلد 6 - صفحه 415 | |||
قسمت سوم- علماء و متدينين که احبار و رهبانان آنها باشند که ميتوانستند جلوگيري از اينكه تعديات و تجاوزات ننمايند لكن با آنها مداهنه كردند و معاشرت که روز بروز در ازدياد شد و اينها مشمول آيه بعد هستند که ميفرمايد: | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
